Als iemand een naaste verliest is het vaak een opgave om spullen die met het verleden verbonden zijn op te ruimen. Het wegdoen ervan voelt zo definitief, alsof je die ander uit je leven schrapt. De gehechtheid aan spullen komt vaak voort uit de angst om te vergeten. Toch zijn er veel meer manieren om de herinnering levend te houden.
Ik ben ervan overtuigd dat degenen, die er niet meer zijn, onlosmakelijk met ons verbonden zijn, of je dat nu leuk vindt of niet. Tóch heb ik de neiging om ervoor te zorgen dat bepaalde mensen een rol blijven spelen.
De keuze van mijn bedrijfsnaam Joyata in combinatie met het zeepaardje, is hiervan een voorbeeld. Het verwijst naar mijn wortels, naar mijn beide oma’s, mijn vader en mijn moeder. Ik werk vanuit mijn oorsprong. Vandaar dat het zeepaardje dat ik onlangs van mijn tante kreeg, mij bijzonder raakte. Zij had hem als 16 jarige gevonden op een strand in Italië. 65 jaar lang heeft zij hem zorgvuldig bewaard en vond dat hij nu bij mij thuis hoorde.